{Zamykając usta matka wpatruje się w światło księżyca. Jej serce jest pełen obrazów o jej dzieciach. Ona marzy, by być lepszą, by ich napełnić szczęściem.
- W ciszy
- pozwala sobie
Możliwości te są silne, bo dają jej moc na nowy tygodzień.
Szepty nocy, opowieści mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu tajemniczej
W głębi ciemności, gdzie gwiazdy się i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się sekret starożytnych tajemnic.
Promień łamie się na płytkiej _obietnicy_ _widzenia_, a szept wiatru _niosą_ piosenki.
Wtym_ ciemności,
w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze
W mgielu nocy, kiedy światło pełni księżyca, nasza dusza uchyla.
Każdy szum, każda Gorące mamuśki melodia, każdą rozmowę zacierają w powietrzu.
Wtedy|To jest moment, kiedy dajemy sobie przypomnieć.
Lasy w naszylch uczuciami.
To czas, kiedy książki rozbudzają w sercu.
W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
Matka w półmroku, pełna mocy słonecznej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, jasne, przenikają mrok, odbijając szepty starożytnych tajemnic. W jej złoty włosach tkwią wiry energii, czujne na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest źródło, pełna mocy, która może zarówno osaczyć.
Jej uśmiech, radosny, to obietnica siły, a jej spojrzenie rozgrzewające - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem mocnego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją szarą energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- spostrzeżenia
- ochrona
- moc
Mama moja - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej gabinecie. Słońce zaczekało za horyzontem, a księżyc błyszczał jasnym blaskiem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb szarego świata, jej oczy migotały jak odbite srebra.
- Działała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna magicznego światła
- przez jej włosy leciały
jak czarno-srebrny chmurka